Na tej stronie publikować będę sukcesywnie przepisy na smakowite potrawy.
 Oprócz tego, w jaki sposób przyrządzić danie, będę zamieszczała krótką historię jego pochodzenia lub związanych z nim tradycji. Smacznego!

Tarta z cukinią i suszonymi pomidorami

Składniki: 1,5 -2 cukinie świeże, garść suszonych pomidorów, 1 szklanka mąki pszennej, 12,5 dkg masła, 2 jajka, 1 łyżeczka soli + szczypta, 1 łyżeczka kuminu, 3 listki laurowe, po kilka ziaren pieprzu i ziela angielskiego, łyżeczka wody, 1 1,5 szklanki taniego białego wina wytrawnego, filiżanka startego na tarce o grubych oczkach sera - do wyboru: parmezan/cheddar/litewski dziugas, 1 szklanka śmietanki 36%, szczypta pieprzu cayenne, duża szczypta gałki muszkatołowej.

Przygotowanie:  Stolnicę lub gładki blat wysypujemy cienką warstwą mąki (unikamy w ten sposób przyklejenia się do niego ciasta). Pośrodku formujemy kopczyk z mąki i w wierzchołku robimy dołek, do którego wkładamy masło prosto z lodówki (zimne, ale nie zmrożone). Dużym nożem kroimy/szatkujemy masło w coraz mniejsze kawałki, łącząc je z mąką. Dodajemy jajo i wodę oraz łyżeczkę soli oraz kminek. Zagniatamy ciasto (masa musi być jednolita i zwarta). Formujemy kulę i wkładamy ją na pół godziny do lodówki. W międzyczasie myjemy cukinie, odcinamy końce, obierakiem do ziemniaków tniemy wzdłuż cukinie na wstążki. Wrzucamy do lekko posolonego wrzątku z dodatkiem listków laurowych, ziela angielskiego i pieprzu. Odcedzamy i układamy na ściereczce aby wchłonęła pozostałą wodę. Pomidory obgotowujemy kilka minut w winie (aby zmiękły), odcedzamy i też odsączamy na ściereczce. Schłodzone w lodówce ciasto chwilę wyrabiamy na posypanej mąką stolnicy/blacie, rozwałkowujemy na cienki placek i wykładamy go na forme do tarty posmarowaną wcześniej cienką warstwą masła. Podpiekamy go w piekarniku tak, aby stwardniał. Wyjmujemy z piekarnika. Posypujemy startym serem. Na wierzch układamy wstążki zblanszowanej cukini i pokrojone w grubsze paski pomidory. Całość zalewamy śmietanką roztrzepaną z jajkiem, gałką muszkatołową i pieprzem cayenne oraz szczyptą soli. Zapiekamy przez około 20 minut (śmietanka musi się ściąć). 







W tym przypadku inspiracją był przepis autorki Kuchennych Rewolucji. Aby jednak opus nadawało się do jedzenia, trzeba było go poddać korekcie. Zdecydowanej :)

Składniki: 1,5 kg pomidorów (nie kwaśnych, raczej słodkawych), 1,5-2 szklanki cukru, 20 dkg bryndzy, 1 szklanka mąki pszennej, 12,5 dkg masła, 1 jajko, 1 łyżeczka soli, 1-2 łyżki anyżu (jeśli mamy w domu "gwiazdki", można je zmielić), 1 łyżka kminku/ 1 łyżeczka kuminu (stawiam na nasiona kminku w całości, nie zmielone), kilka gałązek świeżego rozmarynu, woda.

Przygotowanie:  Stolnicę lub gładki blat wysypujemy cienką warstwą mąki (unikamy w ten sposób przyklejenia się do niego ciasta). Pośrodku formujemy kopczyk z mąki i w wierzchołku robimy dołek, do którego wkładamy masło prosto z lodówki (zimne, ale nie zmrożone). Dużym nożem kroimy/szatkujemy masło w coraz mniejsze kawałki, łącząc je z mąką. Dodajemy jajo i wodę oraz łyżeczkę soli oraz kminek. Zagniatamy ciasto (masa musi być jednolita i zwarta). Formujemy kulę i wkładamy ją na pół godziny do lodówki. W międzyczasie parzymy pomidory i obieramy je ze skórki, Wycinamy gniazda nasienne i przekrawamy na pół, a następnie układamy na blasze. Posypujemy anyżem (proponuję zacząć od 1 łyżeczki, aby nie przesadzić) oraz szklanką cukru. Podpiekamy, a następnie przekładamy do garnka. Na tym etapie można ewentualnie połączyć świeże pomidory z tymi bez skórki z puszki w proporcji 3/4 do 1/4. Warunek - puszkowe pomidory muszą być słodkie (preferuję Cirio) i lepiej odlać z nich sok. Przy takim układzie naturalnie zmniejszamy ilość pieczonych wcześniej pomidorów. Pomidory gotujemy tak, aby masa zgęstniała do konsystencji konfitury. Ponieważ musi być dobrze słodka, ale nie przesłodzona - podczas gotowania można uzupełnić cukier tak, aby nam odpowiadało.


Zimne ciasto wykładamy ponownie na wysypaną mąką stolnicę, rozwałkowujemy na cienki placek (wałek też warto obsypać mąką). Okrągłą formę na tartę wysmarowujemy cienką warstwą masła, układamy w niej ciasto tak, aby lekko zawinęło się na brzegach - warto je na nich dobrze docisnąć tak, aby podczas pieczenia nie spadło na dno. Cały spód nakłuwamy widelcem zapobiegając powstaniu bąbli. Podpiekamy w piekarniku.

 Gdy ciasto jest prawie upieczone, wylewamy na nie pomidory, a na wierzchu układamy pokrojoną w grube plastry bryndzę i rozmaryn. Pieczemy do momentu, gdy bryndza się rozpuści, a pomidory będą gorące. Serwujemy od razu na stół. Danie bardzo smaczne jest z dodatkiem marynowanych  bakłażanów w oliwie (melanzane sott'olio), które można dostać w sklepach z włoską żywnością. Polecam te krojone w paseczki z dodatkiem papryczek chili.




Składniki:  4 białka (jajka muszą być świeżuteńkie, najlepiej z targu, nie z supermarketu), 20 dkg cukru pudru, 2 łyżki cukru kryształu, 1 łyżeczka octu, 1 łyżeczka mąki kukurydzianej, 1 łyżeczka esencji pomarańczowej, 1 opakowanie serka mascarpone (Galbani), 1 opakowanie śmietanki 30 proc. do kremów/tortów (polecam Mlekovitę), owoce (np w zestawach: świeże maliny+ borówki amerykańskie+poziomki, maliny rozmrożone+ liczi, mandarynki z puszki, świeże kiwi), dwa arkusze papieru do pieczenia, spód od tortownicy.

Przygotowanie: Tort składa się z bezowego spodu i ułożonej na nim warstwy kremu przybranej owocami. Aby zrobić beze trzeba ubić białka jajek z cukrem pudrem (oddzielając białka od żółtek należy zwrócić uwagę, aby nawet kropelka żółtka nie dostała się do naczynia z białkami bo piana się nie ubije!). Do ubitej na sztywno piany (sprawdzamy odwracając naczynie do góry dnem - piana musi się mocno trzymać!) dodajemy mąkę kukurydzianą i ocet. Połowę piany rozprowadzamy równomiernie na okręgu narysowanym wcześniej na papierze do pieczenia. (Okręg musi mieć średnicę naszego spodu od tortownicy, na którym go układamy. Dzięki temu zyskujemy solidną podstawę - upieczony spód bezowy jest na prawdę kruchy!). Drugą połowę piany układamy w stożki wzdłuż brzegów okręgu. 



Tak przygotowany spód wkładamy na 50 minut do nagrzanego do 140 st. C piekarnika (na środkowy poziom). Po 10 minutach zmniejszamy temperaturę do 130 st. C. Po upieczeniu bezę zostawiamy na całą noc w piecu (co najmniej na 5-6 godzin). Tuż przed podaniem przygotowujemy krem. Śmietankę ubijamy z 2 łyżkami cukru kryształu na sztywno. Następnie delikatnie dodajemy serek mascarpone i esencję.



 Wykładamy na środek bezy i dekorujemy owocami. 



Natychmiast podajemy. Uwaga: Tort przetrwa w lodówce dobę, ale lepiej zjeść go od razu. Ocet zwykły można zastąpić winnym, a krem wzbogacić o ubite 4 żółtka. W mojej wersji połączyłam rozmrożone maliny (również z targu, duże i słodkie) i liczi z puszki! I jeszcze jedno - tort jest niezwykle delikatny, a beza krucha, więc lepiej nie wyjmować pod spodu blachy albo od razu piec ją w "eleganckim" naczyniu z ceramiki.








Ten przepis po prostu przyszedł mi do głowy jako alternatywa dla ciężkich, świątecznych deserów. Idealny zamiast ciasta, nie wymaga dużego nakładu pracy, a jest niebywale smaczny i wykwintny zarazem. Użyłam do niego estońskiego likieru Vana Tallin, idealnego również jako składnik marynaty do polędwicy wołowej. Steki smażone na oliwie z dodatkiem Vana Tallinn są wyjątkowe!

Składniki: 2 twarde, soczyste, słodkie gruszki, kieliszek od wódki likieru Vana Tallinn, 2 łyżki octu balsamico z Modeny, 150 gr. gorgonzoli (sugerowana Galbani)

Przygotowanie: gruszki obieramy ze skórki, wyjmujemy gniazda nasienne i kroimy na połówki lub ćwiartki. Rozgrzewamy patelnię grillową i układamy na niej gruszki, Podlewamy likierem Vana Tallinn. Gdy się zrumienią, wykładamy na talerz, obkładamy kawałkami gorgonzoli pokrojonej w trójkąty lub słupki, skrapiamy octem balsamico. Można udekorować listkami melisy. Bardzo sympatycznie smakuje do tego cydr jabłkowy Warki :)





Składniki: 4 twarde, jędrne, średniej wielkości pomidory (po jednym na osobę), 2 łyżki kaparów, pół cebuli, ocet balsamiczny, oliwa z oliwek, sól, czarny pieprz (ew. pieprz pomarańczowy)

Przygotowanie: pomidory kroimy ostrym nożem na jak najcieńsze, prawie przezroczyste plastry i układamy na dużych, płaskich talerzach - po  jednym na talerz tak, aby zajęta była cała powierzchnia. Posypujemy kaparami i pokrojoną w cienkie łuski cebulą, a następnie solą i pieprzem. Skrapiamy balsamico i oliwą. Czarny pieprz warto zastąpić pomarańczowym - nie widziałam go w polskich sklepach (jest to estoński nabytek). Można go zrobić samemu: zmielić w maszynce do kawy granulki pieprzu z wysuszoną skórką pomarańczową. To kapitalna przyprawa, którą stosuję też chętnie do wielu innych potraw.