Rzym. Piąta rano
01:40
„E’ la sera dei miracoli, fai
attenzione. Qualcuno nei vicoli di Roma con la bocca fa a pezzi una canzone. E’
la sera dei cani che parlano tra di loro della luna che sta per cadere… Cisza trwa nad Rzymem o piątej rano. Wstępuję
na Kapitol mijając bazaltowe rzeźby lwów u podstawy schodów, wydających się
prowadzić do nieba. Czy to tylko złudzenie, że jedno z królewskich zwierząt
lekko poruszyło łbem? Z dezaprobatą? Staram się o tym nie myśleć, bo u góry
czeka już na mnie najprzystojniejszy z mężczyzn – Marek Aureliusz. W pełnym rynsztunku,
na koniu – prezentuje się pysznie, a kopyta zdają się krzesać iskry na bruku –
gotowe do cwału.
Mijam go nieśpiesznie, czekając na choćby jedno słowo, które
jednak nie pada. Był stoikiem, więc z łatwością przychodzi mu panowanie nad
emocjami. Z oddali dochodzi mnie cichy skowyt. To wilczyca, również z brązu, karmiąca
dwóch maluchów, którym jeszcze nie śni się bratobójcza walka. Lupa capitolina
ogarnia z kolumny wzrokiem pani na włościach Palazzi Nuovo i Conservatori,
jakby pilnowała skrytych w nich skarbów. Wyraźnie ignoruje przy tym,
umieszczoną na sąsiednim trawniku swoją pseudoartystyczną podobiznę, wyciętą z
żywopłotu.
Do czego doszedł ten lud rzymski, czczony niegdyś formułą SPQR,
Senatus Populuque Romanus, która jako oficjalna nazwa imperium noszona była
dumnie na sztandarach legionów i bita na monetach, że teraz umieszcza ją na
studzienkach kanalizacyjnych i rabatkach? - Masz rację wilczyco – mówię, a lupa
wskazuje mi stojące za jej plecami Forum Romanum. To był jej Rzym, dziś zredukowany
do kilku ogrodzonych metalowymi siatkami, głazów, pośród których koty szykują
się do amorów w pierwszych promieniach słońca i kolumn wyznaczających Via
Sacra, które upodobały sobie… mewy. Ich krzyk budzi miasto do życia. Kończy się
noc cudów… „E’ la sera dei miracoli, fai attenzione, qualcuno nei vicoli di
Roma ha scritto una canzone. Lontano una luce diventa sempre piu’ grande nella note,
che sta per finire…”. Dziękuję Ci Lucio. (Cytaty z piosenki Lucia Dalla: “La
sera dei miracoli”, w: L. Dalla, Parole cantate, Tascabili Economici Newton,
Roma 1993)
0 komentarze