To wyjątkowa okazja sięgnięcia do kuchni sprzed 2000 lat. Dostarcza nam jej sam cesarz rzymski Septymiusz Sewer, wybitny wódz i reformator państwa, a jak się okazuje również smakosz. W swoim 123-wersowym poemaciku "Moretum" opisuje typowy dzień rzymskiego wieśniaka o imieniu Simulo łącznie z kulinariami. Znajdujemy tutaj bardzo dokładny opis przyrządzenia placka, który możemy uważać za "protoplastę" pizzy:
"Simulo miele ziarno za pomocą żaren (kieratowych - AKŁ), przesiewa mąkę, aby odrzucić łuski, następnie wysypuje mąkę na stół i wyrabia dodając ciepłą wodę, od czasu do czasu posypując ciasto solą. Następnie formuje z niego płaski, okrągły placek i wkłada do testum (garnka z terakoty z przykrywką), umieszczając węgiel również na pokrywce (aby piekło się z dwóch stron - z góry i z dołu - AKŁ). Gdy chleb się piecze, Simulo zdejmuje ser wiszący nad paleniskiem i udaje się do ogrodu po świeże zioła. Przede wszystkim bierze cztery główki (!) czosnku, młode liście selera, rutę i kolendrę. Po obraniu czosnku, wszystkie zioła wraz z serem rozgniata w moździerzu na masę, dopóki sos nie jest już tak zielony z powodu obecności sera ani też biały jak mleko z racji ziół. Następnie dodaje kilka kropel oliwy i trochę octu, mieszając wszystko razem". I taką pyszną masą smaruje sobie potem placek.

My też możemy zrobić w domu taką antyczną pizzę:
Składniki (na trzy osoby): 200 g. mąki pszennej, 4 ząbki czosnku, 100-200 g sera pecorino (tu wg uznania), oliwa extravergine z oliwek, ocet z białego wina, świeże zioła (ruta lub rukola, młode liście selera, kolendra), sól morska.

Przygotowanie: z mąki z dodatkiem szczypty soli i ciepłej wody wyróbcie ciasto o elastycznej konsystencji (pamiętajmy o posypaniu blatu/stolnicy mąką, bo wtedy ciasto nie przywiera). Uformujcie z ciasta kulę i odłóżcie na pół godziny. Potem rozwałkujcie ciasto, ukształtujcie je w formie pizzy, a następnie wstawcie placek do pieca z funkcją pieczenia z dołu i z góry. W międzyczasie wyciśnijcie czosnek przez praskę, a następnie w misce (najlepiej z ceramiki) połączcie go z pokrojonym drobno serem pecorino, posiekanymi ziołami dodając trochę oliwy i kilka kropel octu.  Drewnianą łyżką lub tłuczkiem do ziemniaków rozetrzyjcie  całość na jednolitą, gęstą masę (aby ułatwić sobie życie można ją ostatecznie zmiksować, ale delikatnie). Tą masą, zwaną przez antycznych rzymian moretum posmarujcie upieczony placek. Smacznego :)

A to filmik po angielsku, trochę się różni od mojego przepisu, ale może się przydać https://www.youtube.com/watch?v=KfvvOctKcm0

Słowo pizza pochodzi od łacińskiego pinsa, imiesłowu czasu przeszłego czasownika pinsere: deptać, ugniatać, mleć, zgniatać. Pizza miała też różne nazwy: pinsa, libum, laganum

(zdjęcie: ENIT)